بازگشت
آتش حلال و آتش حرام
سوسن دادرس سوسن دادرس

چند روز به چهارشنبه سوری بیشتر نمانده است، دوباره آخوند ها و آخوند پرست ها! بحث حرام و حلال چهارشنبه سوری را پیش کشیده اند. بیش از هزار و چهار صد سال است که هنوز برای مسلمانان ایران ، روشن نشده که کدام بخش  چهارشنبه سوری حرام است و کجایش حلال ؟ چون چهارشنبه سوری یک جشن، یک مراسم سنتی، تاریخی و فرهنگی  یک ملت کهنسال است.

از بوته گرد آوردن، روشن کردن آتش، از روی آتش پریدن، زردی و سرخی گفتن، پایکوبی ، رقصیدن، فالگوش ایستادن، قاشق زنی و آجیل چهارشنبه سوری و در پایان شادی و سرور، و در چند سال گذشته هم شعار های ضد حکومتی به این مراسم افزوده شده است.

حالا مراجع محترم بایستی روشن نمایند که کدام بخش از این کار ها حرام است و کدام بخش آن حلال و قابل اجرا می باشد. در اسلام برای تشخیص این مسئله بحثی وجود دارد به نام احکام خمسه ، یا پنجگانه « واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام » که حرام و حلال را مشخص می کند.

فرض کنیم، اگرفقیهی! همه چهارشنبه سوری را بکلی حرام بشمارد، چه دشواری هایی پیش خواهد آمد، برای نمونه می گویند گوشت خوک حرام است، خوب این حرام یعنی؛ دست زدن به خوک و خوردن گوشت و همه  مشتقات آن هم حرام است و راه هر گونه بحثی هم تا پایان جهان بسته خواهد ماند، حتی اگر خوک مانند گوسفند غذا بخورد و زندگی کند و راه برود و حتی بع بع هم بگوید،  تغییری حاصل نخواهد شد.

چهارشنبه سوری که مانند خوک نیست که یک ضرب حرام شود، چهارشنبه سوری  یک مجموعه ای است که با یکدیگر همآهنگ می شود و چهارشنبه سوری را به وجود می آورد، مانند جشن نوروز ، جشن سده و دیگر مراسم و جشن ها، البته مردمی که به این احکام باور ندارند و ارزشی برای آن ها قائل نیستند به راه خود رفته، می روند و خواهند رفت و باکی هم از فتوای این و آن ندارند، رنگ عمامه هم برایشان فرقی ندارد، و دیده می شود که در کار خود پافشاری بیشتری انجام می دهند.

اکنون بر مراجع تقلید است که برای آن دسته از مقلدان خود که برای حرفشان هنوز کمی ارزش قائلند بر  پایه احکام خمسه! این مسئله  چهارشنبه سوری را روشن نمایند، آخر نمی شود که هر چند گاهی یک آخوندی بلند می شود و فتوا می دهد که این حرام حالا دیگر حلال است، یا اینکه، این حلال ازاین پس حرام است.

مردم ایران بیاد دارند که در سال های آغاز حکومت اسلامی، آقای خمینی، خاویار را که قرن ها حرام بود، یک شبه حلال کردند و قحطی خاویار بوجود آمد، همان زمان هم طنز پردازان جوک درست کردند، عرق خور ها ! هم به جان امام امت دعا کردند، که ایشان عمردرازی داشته باشند و این پنج سیری نجسی! را هم حلال بفرمایند، این جماعتی که جایی بجز جهنم نداشتند صابون به دلشان مالیدند که با محبت حضرت امام ، به بهشت و حوریان آنجا هم دسترسی پیدا خواهند کرد، و کلاه به سر کسانی رفته که نه خاویار خورده اند و نه عرق کشمش دو آتشه ! 

ما همه می دانیم که در اسلام نوع ایرانی آن؛ شادی، پایکوبی و رقص، اعمال قبیح بشمار می رود، بگذریم که در کشور های عربی که مهد اسلام بوده اند  این کار ها آزاد است و دیده می شود که در تلویزیون هایشان وقتی هنگام اذان می شود، یک باره رقص و آواز قطع می شود و مؤذن اذانش را می گوید و دوباره رقص و آواز از سر گرفته می شود. حالا می ماند، فالگوش ایستادن مردم ، که حتماً جاسوسی بشمار می رود و صد در صد هم حرام است ، و تنها برای ماًمورین وزارت اطلاعات ، سپاه ، بسیج، بیت رهبری و سرکردگان رژیم در ردیف واجبات بشمار می رود. قاشق زنی اگر تنها با تکان دادن دست ها باشد و بدن تکان زیادی نخورد حرام نیست ولی کاربرد آن فرق خواهد کرد، اگر قاشق زن، هنگام قاشق زنی بگوید؛ جانم فدای رهبر، یا رهبر فقط سید علی ! و مرگ بر ضد ولایت فقیه، حلال، و از واجبات است،  اگر بگوید ؛ یا حسین خاک بر سر میر حسین !و یا بگوید؛ یا مهدی ، خاک تو سر شیخ مهدی، مستحب است.

خوردن آجیل منع شرعی ندارد و حلال است ، بوته و هیزم گرد آوردن هم که کار زحمتکشان در تاریخ بوده است و تا پیش از کشف نفت و گاز، سوخت  مصرفی آشپزخانه های مردم بوده و نمی تواند حرام باشد.

مسئله آتش روشن کردن می تواند به دو هدف استفاده شود، اگر آتش برای روشن کردن مطبخ و منقل کباب باشد، حلال است، بشرطی که گوشت حلال کباب شود. اگر برای به آتش کشیدن سینما رکس آبادان یا آتش زدن خانه یهودی و بهایی باشد، از واجبات است.

پریدن از روی مانع حرام نیست، وگرنه پرش ارتفاع و پرش از موانع در ورزش دو میدانی و بسیاری از کار های دیگر با دشواری روبرو خواهد شد. حال می رسیم به پریدن از روی آتش، اگر هنگام پریدن از روی آتش به جان رهبر دعا و به جان دشمنان و مخالفین او نفرین و  فحاشی شود ، از واجبات است. گفتن زرد و سرخ بی مورد است ودخیل بستن به آتش به حساب می رود، بهتر است دخیل برای سلامتی به زریح امامزاده و یا درخت روبروی آن بسته شود و یا به قامت خود رهبر، که از همه بهتر ادا خواهد شد. بهتر است بجای زردی و سرخی گفتن، هنگام پریدن از روی آتش، گفته شود؛ نه زرد علی ، نه سرخ علی ، رهبر فقط سید علی! در این صورت چهارشنبه سوری حلال اندر حلال خواهد شد. البته می دانیم برای اصلاح طلبان « مصلحت طلبان» دعوای اصلی سر قبای رهبری است و اگر خلاف مواضع اسلامی خودشان چهارشنبه سوری را حلال می شمارند، ابزاری برای رسیدن به اهدافشان است، ولی برای مردم ستمدیده ایران، آتش چهارشنبه سوری، آتشی است به بیخ و بن این حکومت، و ریش وقبای هر چه آخوند.

چهارشنبه سوری یادت نره.


March 13th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي